sábado, 9 de diciembre de 2017

¿Por qué hemos estado tanto tiempo sin escribir?

Batzuek galdetu dizkiguzue zergatik egon garen hainbesteko denbora historiak idatzi gabe...
Algunos nos habéis preguntado porqué hemos tardado tanto en volver a escribir historias...






  • Nire istorioa - Mi historia
Kaixo, egunon guztioi gaur historio berri batean gaude... ok... historia hau serio hartuko dut: Duela ezdakitzenbat urte (ez ditut zenbatu) nire lehenengo historia egin nuen amarekin. Asko gustatu zitzaidan historia, oso ondo pasatu nuen egiten, baina historia blogean igotzerakoan... ALIENIGENA BAT ETORRI ZEN!!! alienigenak esan zidan -hgyuuidudu uiojlojiqojsh- eta nik, ez nionez piperrik ulertu "google traductor"-a erabili nuen, et hau atera zitzaidan -kaixo, zu persona bat zara ezta? nire izena gusv da eta nirekin eta nire lagunekin espaziora etorriko zara! jajajaja- ni, txantxa zela uste nuen eta ez nion kasurik egin, baina egia zen! Nik ez nuen nahi baina espaziora eraman zidaten, planeta arraro batera, planeta horretan denbora asko, urte asko egon nintzen. Baina... egun batean nazkatuta negoen planeta hortaz, janaria oso txarra zen, ez zeuden etxerik... Baina txarrena... EZIN NITUEN BLOGEAN HISTORIOAK EGIN!!! Orduan, egun batean, 6389ko sbiojnjaren 758an,(bai, planeta horretan data horrela zen) gaua iritsi zenean, alienigena baten espacio-ontzi bat hartu eta nire planetara, Lurra planetara ziztu bizian joan nintzen. Azkenean, lurrara iritsi nintzen, Euskal errira iritsi nintzen, eta nire etxea bilatzen hasi nintzen. Azkenean etxera itzuli nintzen!!! Nire gurasoekin egon nintzen, nire familiarekin jolastu nuen, eta zintaz inguratutako kotxearen historia egin nuen. Oso arraroa izan zen, baina horrela izan zen. Eta orain nire gldera da: zergatik eraman zidaten planeta horretara?


------------------------------------------------------

Bueno, pues... ¡hola a todos estamos en una nueva historia...! ok... esta historia me la tomaré en serio: Un día, hace... no sé cuántos años (no los he contado) hice mi primera historia con la ayuda de mi ama. Me gustó mucho la historia, lo pasé muy bien haciéndola, pero al poco tiempo de subirla al blog... VINO UN ALIENÍGENA!!! el alienígena me dijo -hgvuuidudu uiojlojiqojsh- y yo, como no le entendí NADA usé el gran y el inigualable... "google traductor" (sí, el google traductor) puse lo que me dijo el alienígena y me salió - saludos terrícola, mi nombre es Gusv y te enviaré al espacio conmigo y con mi familia, jajaja- Yo creía que esto sería una broma de cámara oculta, ¡pero fue verdad! me llevaron al espacio, a un planeta, un planeta muy raro. Estuve en ese planeta muuuuuuchooo tiempo, ¡pero ese planeta era una tortura! La comida era malísima, no había casas... pero sin duda, lo peor fue que... NO PODÍA HACER HISTORIAS PARA MI BLOG!!! Entonces, un día, ideé mi plan para escapar del planeta. Un día, el 758 de sbiojnja de 6389 (sí, esa era la fecha en ese planeta) cuando anocheció, cogí muy sigilosamente una nave espacial de un alienígena y salí volando de ese planeta. Mi destino era mi planeta, el planeta Tierra, fui lo mas rápido que pude a la Tierra pero al final llegué, aterricé en el País Vasco, busqué mi casa y por fin ¡la encontré! jugué con mi familia, con mi ama, con mi aita, con mi hermano... Y por supuesto, hice la historia del coche rodeado en cinta. Fue muy raro, pero fue así. Ahora mi pregunta es: ¿POR QUÉ me llevaron los alienígenas a su planeta? 

  • Nere amaren istorioa - La historia de mi ama (traducido a euskera por mi)
Ba, bitxia da, ez nintzen konturatu hainbesteko denbora pasa zela zuek galdetu didazuen arte, eta orain, pentsatzen ari naizela bat-batean, pasa zen guztia nire memoriara etorri zait, zuen galdera itxaroten ari zela bezala bere tokitik ateratzeko.

Gau hartan, gure lehenengo historia idatzi eta denbora gutxi gero, folio batzuk prestatu nituen eta idazten asi nintzen. aire leun bat leihotik sartu zen, aldi berean argiak keinu egiten asi ziren, bizkarrezurrean freskura sentitu nuen, zerbait arraroa gertatzen ari zela sumatzen ari nintzen, eta momentu hortan, ahots batek esan zidan "historiak egiteko gogoak kenduko dizkizut" argiak keinu egiten gelditu ziren, airea eten egin zen... zergatik negoen taularen aurrean paper batzuekin eta boligrafo batekin... Bainan azkenean, duela egun batzuk, gure bigarren historioa idatzi aurretik, gau batean, esnatu nintzean, sentitu nuen, historia pila bat burura etorri zaizkidala.
----------------------------------------
Pues es curioso, no me había dado cuenta de todo le tiempo que había pasado hasta que lo habéis preguntado, y ahora que lo pienso, de repente, lo que pasó, viene a mi memoria como si hubiera estado esperando esta pregunta para salir de su escondite.

Aquella noche, pocos días después de escribir la primera historia, preparé unos cuántos folios sobre mi escritorio y me dispuse a escribir. Una leve brisa entraba por la ventana, al tiempo que las luces del estudio empezaban parpadear, un escalofrío me recorrió la columna vertebral, erizándome hasta el último pelillo, la sensación de que algo extraño estaba sucediendo se apoderó de mi, y, en ese preciso instante, una vocecita me susurró "Te borro el deseo de inventar historias". Las luces dejaron de parpadear, la brisa cesó... había olvidado porqué estaba frente al escritorio con unos folios y un boli... Hasta que, no hace muchos días, poco antes de escribir la segunda entrada del blog, una noche, me desperté de repente, sintiendo que un montón de historias invadían mi imaginación.




 
Ez dakit zerk kendu  zizkidan, ezta ere zerk eman zizkidan, Zuk  badakizu? No sé qué me las quitó, tampoco qué me las devolvió, ¿lo sabes tú?

No hay comentarios:

Publicar un comentario